Supervisie
Supervisie
Supervisie is een methode van opleiden en deskundigheidsbevordering voor mensgerichte beroepen waarbij het doelgericht hanteren van interacties tussen personen een belangrijk aspect is van de beroepsuitoefening. Supervisie richt zich op de (verdere) ontwikkeling van beroepsbekwaamheid.
Voorbeelden van beroepen/werkvelden waar supervisie wordt ingezet zijn sociaal pedagogische hulpverlening, onderwijs, maatschappelijk werk en huisartsenopleidingen.
In mensgerichte beroepen zijn persoon en beroep nauw met elkaar verbonden. Integratie van denken, voelen, willen en handelen is daarom vereist: integratie op het niveau van de persoon, alsook op het niveau van het beroep. Hierbij gaat het om het afstemmen van denken, voelen, willen en handelen op het functioneren in het beroep, in de concrete werksituatie. Leren over jezelf, binnen de context van het beroep. Supervisie vraagt een koppeling tussen werksituatie en leersituatie. De supervisant brengt steeds actuele eigen ervaringen in en doet verslag van de leerervaringen en inzichten die hij heeft opgedaan in de supervisie. Ook beschrijft hij hoe hij deze ervaringen en inzichten integreert in het omgaan met beroepsopgaven in de werksituatie. Zo bouwt hij op deze wijze aan zijn professionele identiteit en verdere professionalisering.
Supervisie kan worden uitgevoerd als individuele supervisie. Het kan ook uitgevoerd worden in een groep van twee, drie of vier supervisanten.